Ηπειρώτες στην Ξάνθη
Η διαδρομή αυτή έχει μήκος περίπου 1 χλμ., διάρκεια 50’ λεπτών περίπου και είναι μικρής δυσκολίας. Ο επισκέπτης μέσα από τη διαδρομή, θα μπορέσει να πάρει στην Ξάνθη μια γεύση από Ήπειρο και να θαυμάσει την αριστοτεχνική μαεστρία των περίφημων Ηπειρωτών μαστόρων της πέτρας.

Η συνδρομή των κτιστών αυτών στην ανοικοδόμηση της παλιάς Ξάνθης ήταν σημαντική μετά τον καταστροφικό σεισμό του 1829 και συνδέεται και με την εγκατάσταση και άλλων οικογενειών από την Ήπειρο στην Ξάνθη τον 19ο αιώνα (π.χ. ο συμβολαιογράφος και ασφαλιστής Στέφανος Μπλάτσιος, ο παιδίατρος Κωνσταντίνος Καραμπέτσης, ο γιατρός Γεώργιος Μαλετσίδης κ.ά.).

Οι Ηπειρώτες μάστορες έκτισαν εκκλησίες, σπίτια, βρύσες και γεφύρια στην πόλη και την περιοχή, όπως επίσης φιλοτέχνησαν λιθανάγλυφα που εντοπίζονται σε ναούς και οικίες (π.χ. σταυροί, μορφές αγίων κ.ά.). Τέλος, οι Ηπειρώτες συνδέονται με αναθέσεις και αφιερώσεις εικόνων και άλλων κειμηλίων στους ναούς της παλιάς Ξάνθης. Για παράδειγμα, ο Ηπειρώτης Γεώργιος Καγιαλίδης αφιέρωσε στον Μητροπολιτικό Ναό την εικόνα του Αγίου Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις.

52. Οικία Κατίνας Βέικου-Σεραμέτη

Σύντομη τεκμηρίωση:

Είναι άγνωστη η ημερομηνία της κατασκευής του κτιρίου, αλλά κατά πάσα πιθανότητα χτίστηκε κάποια στιγμή στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Σχεδιάστηκε εξ αρχής για να λειτουργεί ως κατοικία και μεταπολεμικά στο σπίτι αυτό κατοίκησε η εκπαιδευτικός, ποιήτρια και λαογράφος Κατίνα Βέικου-Σεραμέτη.
Η Βέικου-Σεραμέτη γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης το 1912, ήρθε στην Ξάνθη το 1922 ως πρόσφυγας, πόλη στην οποία έζησε μέχρι τον θάνατό της το 1989. Το 1931 αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Θεσσαλονίκης (με δάσκαλο τον θρυλικό παιδαγωγό Μίλτο Κουντουρά) και αμέσως διορίστηκε ως η πρώτη δασκάλα του χωριού Μύκη στα Πομακοχώρια της Ξάνθης. Το 1952 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της «Εν Αθήναις Γλωσσικής Εταιρείας». Είχε εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές, ενώ έγραφε συστηματικά και στο ξανθιώτικο λαογραφικό περιοδικό
«Θρακικά Χρονικά» άρθρα που αφορούσαν στην λαογραφία της Ξάνθης αλλά και των Επιβατών της Ανατολικής Θράκης.
Το κτίσμα είναι μια διώροφη κεραμοσκεπή κατοικία με δύο πτέρυγες σε σχήμα «Π», κτισμένη σύμφωνα με τα πρότυπα της λαϊκής μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα. Η διακόσμηση στην εξωτερική όψη του κτιρίου είναι αρκετά λιτή. Στον όροφο υπάρχουν αρκετά παράθυρα, τα οποία πλαισιώνονται από λιτές, ξύλινες κάσες με διακοσμητικό γείσο στην πάνω πλευρά.
Στον όροφο του κτιρίου εντοπίζεται επίσης η χαρακτηριστική προεξοχή, το σαχνισί, το οποίο πέρα από το διακοσμητικό ρόλο που επιτελεί ικανοποιεί και βασικές λειτουργικές ανάγκες του κτιρίου, καθώς προσθέτει επιπλέον χώρο στον όροφο.
Μπροστά από το κτίριο υπάρχει ένας μικρός προαύλιος χώρος, περιτριγυρισμένος από σιδερένιο αυλόγυρο, ο οποίος είναι διακοσμημένος με έλικες και λόγχες.


Κατηγορία θεματικού ενδιαφέροντος:  ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ / ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ


Ιστορικά στοιχεία:

Είναι άγνωστη η ημερομηνία της κατασκευής του κτιρίου, αλλά κατά πάσα πιθανότητα χτίστηκε κάποια στιγμή στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Σχεδιάστηκε εξ αρχής για να λειτουργεί ως κατοικία και δε φαίνεται να έχει αλλάξει χρήση από την ίδρυσή του. Μεταπολεμικά στο σπίτι αυτό κατοίκησε η εκπαιδευτικός, ποιήτρια και λαογράφος Κατίνα Βέικου-Σεραμέτη.
Η Βέικου-Σεραμέτη γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης το 1912, ήρθε στην Ξάνθη το 1922 ως πρόσφυγας, πόλη στην οποία έζησε μέχρι τον θάνατό της το 1989. Το 1931 αποφοίτησε από το Διδασκαλείο Θεσσαλονίκης (με δάσκαλο τον θρυλικό παιδαγωγό Μίλτο Κουντουρά) και αμέσως διορίστηκε ως η πρώτη δασκάλα του χωριού Μύκη στα Πομακοχώρια της Ξάνθης. Ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τη συλλογή λαογραφικού υλικού της Ανατολικής Θράκης, και ιδιαίτερα των Επιβατών, ενώ αργότερα ασχολήθηκε και με την καταγραφή λαογραφικού υλικού της Ξάνθης. Το 1952 τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο της «Εν Αθήναις Γλωσσικής Εταιρείας». Είχε εκδώσει πολλές ποιητικές συλλογές, ενώ έγραφε συστηματικά και στο ξανθιώτικο λαογραφικό περιοδικό
«Θρακικά Χρονικά» άρθρα που αφορούσαν στην λαογραφία της Ξάνθης αλλά και των Επιβατών της Ανατολικής Θράκης.


Στοιχεία αρχιτεκτονικής:

Το κτίσμα πρόκειται για μια διώροφη κεραμοσκεπή κατοικία με δύο πτέρυγες σε σχήμα «Π», η οποία είναι κτισμένη σύμφωνα με τα πρότυπα της λαϊκής μακεδονίτικης αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα. Η διακόσμηση στην εξωτερική όψη του κτιρίου είναι αρκετά λιτή. Στον όροφο υπάρχουν αρκετά παράθυρα, τα οποία πλαισιώνονται από λιτές, ξύλινες κάσες με διακοσμητικό γείσο στην πάνω πλευρά. Στον όροφο του κτιρίου εντοπίζεται επίσης η χαρακτηριστική προεξοχή, το σαχνισί, το οποίο πέρα από το διακοσμητικό ρόλο που επιτελεί ικανοποιεί και βασικές λειτουργικές ανάγκες του κτιρίου, καθώς προσθέτει επιπλέον χώρο στον όροφο.


Περιγραφή λοιπών στοιχείων:

Μπροστά από το κτίριο υπάρχει ένας μικρός προαύλιος χώρος, περιτριγυρισμένος από σιδερένιο αυλόγυρο, ο οποίος είναι διακοσμημένος με έλικες και λόγχες.


Σκοπός - Χρήση: Κατοικία


Χαρακτηρισμός: ΦΕΚ 612Β/30-4-1976 και ΦΕΚ 661/Β/17-5-1976 ΦΕΚ 1097 Δ/14.12-1995


Χρονολόγηση (περίοδος): Β’ μισό του 19ου αιώνα


Έτος κατασκευής: Β’ μισό του 19ου αιώνα


Τοποθεσία μνημείου: 41.144296437132, 24.886265182359963


Βιβλιογραφικές παραπομπές:

•    Ξάνθη. Η πόλη με τα χίλια χρώματα, Δήμος Ξάνθης – Π.Α.ΚΕ.ΘΡΑ., Ξάνθη 2008


 Διεύθυνση: Πυγμαλίωνος Χρηστίδη 41


Επισκέψιμο: Όχι

 

Print
image
Όροι ΧρήσηςΠολιτική ΑπορρήτουCopyright 2024 by Δήμος Ξάνθης
Back To Top